Poznaj historię Ordo Iuris

To był nasz pierwszy sukces na sali sądowej. Już dwa tygodnie po oficjalnym zarejestrowaniu działalności, udzieliliśmy pomocy prawnej samotnej matce, której odebrano 3 dzieci – bez wyroku sądu i z naruszeniem przepisów. Kobiecie odmówiono nawet przyznania pełnomocnika z urzędu. Dopiero kompleksowe wsparcie prawników Ordo Iuris doprowadziło do tego, że warszawski sąd rejonowy zakończył kilkumiesięczną gehennę Pani Katarzyny i pozwolił dzieciom wrócić do rodzinnego domu.

Instytut Ordo Iuris był pierwszym polskim think-tankiem, który w merytoryczny sposób przeanalizował treść genderowej  Konwencji Stambulskiej. Przygotowaliśmy wówczas obszerny raport, który ukierunkował polską debatę publiczną na temat zwodniczego dokumentu Rady Europy, prowadząc ostatecznie do tego, że Premier RP skierował do Trybunału Konstytucyjnego wniosek o zbadanie zgodności genderowej konwencji z Konstytucją RP.

Polska od lat zmierza nieuchronnie w stronę demograficznej katastrofy. Doświadczenia państw europejskich wskazują, że odpowiednio skonstruowane instrumenty polityki rodzinnej mogą przyczynić się do wzrostu dzietności. Dlatego przygotowaliśmy obszerny raport, w którym przeanalizowaliśmy sytuację oraz politykę demograficzną Polski i innych krajów europejskich, przedstawiając jednocześnie propozycje kompleksowych zmian systemowych. Raport zainicjował debatę publiczną na temat skutecznych instrumentów polityki prorodzinnej, której efektem były wprowadzane później rządowe programy wspierające rodziny. 

W XXI wieku zagadnienie małżeństwa zaczyna się coraz bardziej rozmywać, również w wymiarze prawnym. Aby odpowiedzieć na pytanie, czym jest tożsamość małżeństwa, Instytut Ordo Iuris we współpracy z Wydziałem Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego zorganizował dwudniową międzynarodową konferencję naukową poświęconą tej problematyce, w której uczestniczyli prelegenci z całego świata.

Prawnicy naszego Instytutu zajmują się wieloma sprawami rodzinnymi, z którymi często wiążą się prawdziwe ludzkie dramaty. Dzięki interwencji naszych prawników udało się pomóc pani Joannie i uchronić jej dziecko przed ojcem przemocowcem, wobec którego organy publiczne były bezradne. Jej szczere wyznanie chwyta za serce.

Wiele procesów w dzisiejszym społeczeństwie działa na niekorzyść rodziny. Osłabia jej jedność i znaczenie. Wraz z coraz bardziej rozbudowanymi regulacjami, mającymi zapewnić pomoc rodzinie można zaobserwować rosnącą ingerencję państwa w jej funkcjonowanie. Zapisy prawne, w tym konstytucyjne, dotyczące rodziny i małżeństwa są często w błędny sposób interpretowane, a to rodzi konsekwencje w postaci niewłaściwej polityki rodzinnej. Międzynarodowe grono prelegentów omówiło zagadnienia i problemy związane ze współczesną polityką rodzinną, które stają się coraz bardziej naglące i wymagają skutecznych i przemyślanych rozwiązań, służących wzmocnieniu rodziny.

Prawnicy Instytutu Ordo Iuris stanęli w obronie Silje Garmo, która uciekła z Norwegii przed nieuzasadnioną ingerencją w jej życie rodzinne ze strony norweskiego urzędu do spraw dzieci Barnevernet. Przez kilka lat Instytut Ordo Iuris walczył o prawo Norweżki do wychowywania własnego dziecka. Ostatecznie sprawa zakończyła się naszym pełnym sukcesem. Silje Garmo i mała Eira zostały pierwszymi Norweżkami, które po II Wojnie Światowej uzyskały azyl polityczny w innym kraju.

Polski system opieki nad dziećmi do lat 3 należy do najmniej efektywnych oraz w najniższym stopniu odpowiadającym potrzebom deklarowanym przez rodziców. Polska pozostaje w czołówce krajów, gdzie wspierana przez państwo opieka żłobkowa stanowi podstawę systemu opieki nad najmłodszymi dziećmi. Dlatego eksperci Instytutu Ordo Iuris przygotowali kompleksowy raport, w którym wskazaliśmy na najbardziej efektywne i najlepiej oceniane przez rodziców systemy opieki nad dziećmi do 3. roku życia w Polsce i na świecie oraz przeanalizowaliśmy, w jaki sposób państwowe systemy wsparcia opieki nad dziećmi wpływają na demografię. Raport zawiera także rekomendacje możliwych zmian prawnych i modyfikacji instrumentów polityki społecznej.

Chcąc stworzyć alternatywę dla genderowej Konwencji stambulskiej, prawnicy Ordo Iuris przygotowali projekt Konwencji o Prawach Rodziny, którą zaprezentowaliśmy w Parlamencie Europejskim oraz na konferencjach we Francji, w Rumunii, w Chorwacji i na Słowacji, a nawet na forum ONZ w Nowym Jorku. Nasz projekt został poparty przez polskiego ministra spraw zagranicznych, włoskiego ministra rodziny oraz przez kilkadziesiąt organizacji społecznych i eksperckich z Niemiec, Norwegii, Węgier czy Bułgarii.

Konwencja o Praw Dziecka to jedno z największych osiągnięć Polski na forum ONZ. Niemal cały świat przyjął zaproponowane przez Polskę rozwiązania w kwestii ochrony praw dziecka. Z okazji 30-lecia przyjęcia Konwencji Praw Dziecka Instytut Ordo Iuris wraz z Uniwersytetem Kardynała Stefana Wyszyńskiego zorganizowały międzynarodową konferencję naukową poświęconą ochronie instytucji rodziny oraz praw dziecka.

Gdy Prezydent Warszawy Rafał Trzaskowski zapowiedział przyjęcie ideologicznej „Deklaracji LGBT+”, nie tylko przeciwstawiliśmy się ideologicznym postulatom dokumentu ale też przygotowaliśmy projekt Samorządowej Karty Praw Rodzin – prorodzinnej uchwały dla polskich gmin, powiatów i województw. Naszą uchwałę przyjęło do dziś ponad 40 wspólnot samorządowych z całego kraju.

Prawnicy Instytutu Ordo Iuris reprezentowali rodzinę, którym urzędniczki z Tarnowa chciały odebrać bezpodstawnie dzieci, formułując krzywdzące i zawierające nieprawdziwe zarzuty pismo o wgląd w sytuację rodziny. Nasi prawnicy nie tylko interweniowali w sprawie jedności tarnowskiej rodziny, ale również w imieniu rodziców sześciorga dzieci wnieśli prywatny akt oskarżenia w związku z pismem, oskarżając pracowników socjalnych o zniesławienia. Po dwuletniej batalii sądowej, Sąd Najwyższy uznał, że funkcjonariusze publiczni mogą ponosić odpowiedzialność za czyn zniesławienia.

W Norwegii dochodzi do licznych przypadków naruszania praw dziecka, w których interweniowali prawnicy Ordo Iuris. W odpowiedzi na problem nasz Instytut przygotował raport na temat niesłusznych ingerencji Urzędu ds. Dzieci Barnevernet w życie rodzinne. Pierwsza na świecie kompleksowa publikacja obnażająca patologię norweskiego Urzędu ds. Dzieci Barnevernet zaprezentowała została w Oslo.

Ratyfikacja przez Polskę genderowej Konwencji stambulskiej była poważnym ciosem w instytucję rodziny. Konwencja jest też pierwszym dokumentem wiążącego Polskę prawa międzynarodowego, w którym pojawiło się słowo „gender”, negujące biologiczny podział płci na męską i żeńską. Dlatego razem z szeroką koalicją organizacji pozarządowych powołaliśmy obywatelską inicjatywę ustawodawczą „Tak dla rodziny, nie dla gender”. Wspólnie zebraliśmy ponad 150 tys. podpisów pod postulatem wypowiedzenia genderowej Konwencji stambulskiej i zastąpienia jej przygotowaną przez prawników Ordo Iuris Konwencją o Prawach Rodziny.

Naczelny Sąd Administracyjny wydał uchwałę stwierdzającą, że ustawa Prawo o aktach stanu cywilnego „nie dopuszcza transkrypcji zagranicznego aktu urodzenia dziecka, w którym jako rodzice wpisane są osoby tej samej płci”. Uchwała była w pełni zgodna ze stanowiskiem Ordo Iuris przedstawionym wcześniej sądowi podczas postępowania, w którym braliśmy udział.

Jedną z wielu aktywności Instytutu przeciwko genderowej i antyrodzinnej Konwencji stambulskiej był raport dotyczący jej ideologicznego charakteru, niezgodności z polską Konstytucją, uchybień w procesie ratyfikacyjnym oraz błędnej identyfikacji przyczyn przemocy.  W imieniu ponad dwudziestu organizacji pozarządowych z całej Europy oraz 60 tys. obywateli, wystosowaliśmy również petycję do Komisji Europejskiej, o zaprzestanie prób przeforsowania radykalnych postulatów Konwencji na poziomie Unii Europejskiej.

W ostatnich latach kilkukrotnie doprowadziliśmy do przywrócenia pełni praw rodzicom dzieci z zespołem Aspergera. Wcześniej ograniczano im władzę rodzicielską, błędnie uznając objawy choroby za przejaw problemów w domu.

Po interwencji Ordo Iuris do domu wróciło dziewięcioro dzieci, odebranych wcześniej matce i pochopnie umieszczonych w domu dziecka, pomimo tego, że sytuację rodzinną ocenili pozytywnie pracownicy pomocy społecznej, przedstawiciele miasta, służby zdrowia i policji.

5 mld 699 mln zł. – to minimalny koszt, jaki państwo polskie poniosło w 2019 roku w związku z rozpadem polskich rodzin. Eksperci Ordo Iuris, Collegium Intermarium oraz Instytutu Wiedzy o Rodzinie i Społeczeństwie przygotowali pierwszy w Polsce i czwarty na świecie raport szczegółowo analizujący ekonomiczne koszty rozbicia rodzin.

Zareagowaliśmy na problem zgłoszony nam przez rodziców dzieci w wieku przedszkolnym, którzy skarżyli się na częstą praktykę składania fałszywych oświadczeń o samotnym rodzicielstwie przez rodziców żyjących w nieformalnych związkach. Do Ministerstwa Edukacji i Nauki trafiła przygotowana przez prawników Ordo Iuris opinia prawna, w której apelowaliśmy o wprowadzenie skutecznego mechanizmu weryfikacji oświadczeń o samotnym rodzicielstwie.

Podczas XIV edycji Światowego Kongresu Rodzin w Meksyku nasz Instytut został zaproszony do udziału w jednym z paneli dyskusyjnych i wyróżniony za działalność w obszarze wsparcia rodziny.

Prawnicy Ordo Iuris odpowiedzieli na genderowy projekt „polityki równościowej i antydyskryminacyjnej”, który został przyjęty przez Senat Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Stwierdzono w nim między innymi, że zwracanie się do drugiej osoby zgodnie z jej płcią biologiczną może być… formą molestowania. Eksperci Ordo Iuris przygotowali analizę prawną dokumentu, w której wykazaliśmy, że jej rozwiązania naruszają szereg aktów prawa krajowego i międzynarodowego.

Dzięki interwencji prawników Instytutu Ordo Iuris, do domu wróciły dzieci Pani Eweliny, która najpierw musiała mierzyć się z dramatem przemocy domowej, a potem z utratą dzieci. Dzieci, wśród których najmłodsze miało zaledwie półtora roku, trafiły do trzech różnych placówek opiekuńczych. Po naszej interwencji, najpierw warszawski sąd rejonowy wydał decyzję o zwolnieniu dzieci z domów dziecka, a później zakończył postępowanie.

Pomogliśmy polskiej rodzinie, która musiała uciekać z Norwegii przed tamtejszym, niesławnym urzędem ds. dzieci Barnevernet. Po fałszywych oskarżeniach o przemoc domową, dzieci trafiły do pieczy zastępczej na 1,5 roku. Po powrocie do domu dzieci były wychudzone i miały ewidentne objawy stresu pourazowego, a jedna z córek doświadczała przemocy w ośrodku dla nieletnich. Gdy tylko dzieci wróciły do domu – rodzina natychmiast opuściła Norwegię i wróciła do Polski. Ale urzędnicy Barnevernet nie odpuścili. Mimo zakończenia postępowania, wystosowali do polskich władz pismo, w którym wyrazili zaniepokojenie sytuacją rodziny. W efekcie, Sąd Rejonowy w Braniewie wszczął z urzędu sprawę rodzinną, a rodzinę zaczął odwiedzać kurator. Dzięki pomocy prawników Ordo Iuris, którzy reprezentowali rodzinę przed polskim sądem, Sąd Rejonowy w Braniewie uznał, że nie ma podstaw do ingerencji we władzę rodzicielską.